Բարի գալուստ

Ալավերդու Ս.Սպանդարյանի անվան համար 1 հիմնական դպրոցն է հյուրընկալորեն իր դռները բացել բոլոր այցելուներիդ առջեւ: Համարձակ մտեք ներս. այստեղ Ձեր մանկության, պատանեկության հեքիաթն է հյուսվել, այս եւ նման պատերի ներսում են ձեւավորվել Ձեր երազները, թեւեր առել եւ Ձեզ տարել իրենց ետեւից: Մեկ անգամ եւս վերապրեք Ձեր մանկության անհոգ օրերը, մեկ անգամ եւս թերթեք Ձեր կյանքի հեքիաթ օրերը` լի բարությամբ, լույսով, ջերմությամբ ու հավատով:

Հաջողություններ Ձեզ Ձեր որոնումների ճանապարհին:

Իմ դպրոցին

Դու կանգնած ես միշտ բարձր ու լուսավոր

Որպես հուշերիս քաղցր օրորան,

Ինձ հարազատ են քո ճամփան ոլոր,

Ուսուցիչներն իմ, բակ ու դասարան:

Գուրգուրել ես ինձ մոր նման բարի,

Քո պատուհանից տեսել եմ հեռուն,

Մտքով հասել եմ ծայրերն աշխարհի,

Բարձրացել անհաս լեռները Լոռու:

Թռչունի նման քո լուսե գրկում

Թեւեր եմ առել, թռել, հեռացել,

Բայց իմ հուշերում, իմ սրտում, հոգում

Քո պատկերը միշտ թարմ է մնացել:

Քո գրկում աճել, հասակ են առել

Ինձ նման քանի - քանի պատանի,

Որոնք բժիշկ կամ բանվոր են դարձել,

Կամ ինժեներ են հիմա անվանի:

Նրանց տվել ես դու ուժ ու կորով,

Թռիչք ու թեւեր եվ կամք հաստատուն,

Գերել ես պայծառ երազանքներով

Ու սեր բորբոքել ամենքի սրտում:

Նրանց կամքով է ջուրը

Դեբեդի Դառնում հզոր ուժ ու լույսեր անշեջ,

Կյանքով է շնչում իմ Ալավերդին`

Օղակված բարձր, սեգ լեռների մեջ :

Իմ ընկերներն են եռանդով լեցուն

Պեղում պղինձը հողի ընդերքից,

Հալում, գույն տալիս հսկա հնոցում,

Ճամփում ծայրերը մեր հայրենիքի:

Որքան մտքեր են ծաղկել քո գրում

Քո ծոցից ելել` տենչանքներով լի

Եւ այնքան մոտ ես դու նրանց հոգուն,

Դու գեղեցիկ շենք, դպրոց սիրելի:

Քո լայն դռներից է ձգվում լույս հեռուն

Իմ ու շատերի ճամփան ոսկեզօծ,

Պայծառ կմնա միշտ իմ հուշերում

Ոսկյա – բանալի, իմ տուն, իմ դպրոց:

Հեղինակ` դպրոցի շրջանավարտ մանկագիր Սուրեն Մուրադյան